Subversion (SVN)

Krótki opis

Subversion jest przykładem scentralizowanego systemu kontroli wersji. Metadane i pliki przechowywane są na serwerze, a klienci mogą pobierać wybraną wersję dokumentu. Mimo że istnieje możliwość uruchomienia serwera na lokalnej maszynie, typowym działaniem w SVN będzie łączenie się ze zdalnym serwerem. URI repozytoriów SVN mają format svn://[user@]adres_repozytorium lub svn+ssh://[user@]adres_repozytorium. Możliwy jest też dostęp przez protokół http (https://[user@]adres_repozytorium). Jeśli pole user nie zostanie wyszczególnione, to przy pierwszym pobraniu (checkout, co) zostanie użyta nazwa systemowa aktualnego użytkownika. Przy kolejnych operacjach zostanie użyta nazwa wykorzystania przy ostatniej udanej próbie łączności z serwerem. Dla adresów svn+ssh:// połączenie z serwerem jest realizowane przez automatycznie tworzony tunel SSH i przy wykorzystaniu poświadczeń typowych dla tego rodzaju sesji, w szczególności możliwe jest korzystanie z kluczy SSH zamiast podawania haseł, czy konfigurowanie dodatkowych parametrów połączenia (w pliku ~/.subversion/config).

Zasoby w sieci

Kolejne rozdziały tego przewodnika pokażą podstawy korzystania z SVN. Wszelkie dalsze informacje, a także historię powstania, przykłady użycia i inne znajdziesz tu: SVN Book