Department of Fundamentals of Computer Science


Wrocław University of Science and Technology

POSTĘPOWANIE O NADANIE TYTUŁU PROFESORA

PROCES Z PUNKTU WIDZENIA CENTRALNEJ KOMISJI

Komentarze ogólne

  • Centralna Komisja jest centralnym organem administracji państwowej. Wynika stąd, że działa w granicach prawa określającego jej uprawnienia i obowiązki. W tej sytuacji niedopuszczalne jest uzupełnianie postępowania o dodatkowe procedury i czynności formalne -- nawet, gdy członkowie CK uważają to za celowe i merytorycznie słuszne. Nieprzestrzeganie tej zasady jest tzw. przestępstwem urzędniczym z art 231 Kodeksu Karnego
    • § 1. Funkcjonariusz publiczny, który, przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
    • § 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
    • § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa nieumyślnie i wyrządza istotną szkodę, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
  • Centralna Komisja kieruje się w pierwszym rzędzie zasadami określonymi w Ustawie o stopniach i tytułach oraz Kodeksie Postępowania Administracyjnego, jako że postępowanie o nadanie tytułu profesora jest postępowaniem administracyjnym.
  • Przedstawienie kandydata do tytułu lub odmowa przedstawienia jest decyzję administracyjną i w związku z tym musi spełniać warunki formalne sformułowane w art. 107 Kodeksu Postępowania Administracyjnego
    • § 1. Decyzja powinna zawierać:
      • oznaczenie organu administracji publicznej,
      • datę wydania,
      • oznaczenie strony lub stron,
      • powołanie podstawy prawnej,
      • rozstrzygnięcie,
      • uzasadnienie faktyczne i prawne,
      • pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie,
      • podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji lub,
      • jeżeli decyzja wydana została w formie dokumentu elektronicznego, powinna być opatrzona bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu.
      Decyzja, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi.
    • § 2. Przepisy szczególne mogą określać także inne składniki, które powinna zawierać decyzja.
    • § 3. Uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne – wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa.
    • § 4. Można odstąpić od uzasadnienia decyzji, gdy uwzględnia ona w całości żądanie strony; nie dotyczy to jednak decyzji rozstrzygających sporne interesy stron oraz decyzji wydanych na skutek odwołania.
    • § 5. Organ może odstąpić od uzasadnienia decyzji również w przypadkach, w których z dotychczasowych przepisów ustawowych wynikała możliwość zaniechania lub ograniczenia uzasadnienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa lub porządek publiczny.
  • Kandydat nie ma prawa oczekiwać, że uzasadnienie faktyczne decyzji jest ogólną recenzją wniosku. Jest jedynie wskazaniem wszystkich przesłanek, na których oparła się decyzja: tj. wszystkich dowodów, jakie pojawiły się w postępowaniu.
    Decyzja o poparciu wniosku o nadanie tytułu nie musi zawierać uzasadnienia z wyjątkiem przypadku, gdy poparcie nastąpiło w wyniku odwołania.
  • Zgodnie z Art. 75, § 1. KPA jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Oznacza to, że poza samym wnioskiem należy dopuścić wszelkie okoliczności, które mogą przyczynić się do wyjaśnienia, czy kandydat spełnia warunki wymienione w ustawie. Zgodnie z regułami KPA, decyzja powinna opierać się na stanie faktycznym w momencie jej podjęcia.
  • Wybór recenzentów wymaga zagwarantowania bezstronności. Do eliminacji kandydata wystarczą „uzasadnione wątpliwości”. Uzasadnioną wątpliwością nie wydają się jednak takie fakty jak:
    1. uprzednie recenzowanie dorobku kandydata (publikacji, rozpraw, …) o ile nie ujawniono faktu nierzetelnego recenzowania dorobku,
    2. incydentalne współautorstwo osiągnięć, pod warunkiem, że osiągnięcia te nie mają istotnego znaczenia dla oceny wniosku.
    Należy jednak zadbać, by dana osoba nie była oceniana ciągle przez tych samych recenzentów na różnych etapach kariery naukowej. Powołanie członka CK na recenzenta powoduje komplikacje formalne w sytuacji, gdy dochodzi do odwołania od negatywnej decyzji jednostki prowadzącej postępowanie. Komplikuje również sytuację, gdy superrecenzent przedstawi opinię negatywną.
  • Centralna Komisja jest ,strong> organem odwoławczym w stosunku do decyzji jednostki prowadzącej postępowanie. W przypadku odwołania CK ma 3 możliwości:
    1. utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję,
    2. uchylić zaskarżoną decyzję,
    3. przekazać jednostce sprawę do ponownego rozpatrzenia wskazując okoliczności na jakie należy zwrócić uwagę przy ponownym rozpatrzeniu
    Zasady te wynikają z art. 138 Kodeksu Postępowania Administracyjnego
    1. § 1. Organ odwoławczy wydaje decyzję, w której:
      1. 1) utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję albo
      2. 2) uchyla zaskarżoną decyzję w całości albo w części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy albo uchylając tę decyzję – umarza postępowanie pierwszej instancji w całości albo w części, albo
      3. 3) umarza postępowanie odwoławcze.
    2. § 2. Organ odwoławczy może uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, gdy decyzja ta została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie. Przekazując sprawę, organ ten powinien wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.
  • Centralna Komisja może wskazać inną jednostkę do „ponownego rozpatrzenia sprawy” niż ta, która uprzednio prowadziła postępowanie. W szczególności jest to wskazane, gdy postępowanie przed tą samą radą może budzić obawy o jego niewłaściwy przebieg. Zmianie może ulec również lista recenzentów, jednak poprzednie recenzje pozostają dowodami w prowadzonym postępowaniu.
  • Ponowne rozpatrzenie sprawy musi brać pod uwagę okoliczności wskazane przez wnioskodawcę. Zgodnie z zasadami KPA niedopuszczalne jest ograniczenie materiału dowodowego do materiału przedstawionego we wniosku kandydatu złożonym w momencie wszczęcia postępowania. Jako organ administracji publicznej Centralna Komisja „z urzędu lub na wniosek stron podejmuje wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli”.
  • Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy nie musi zawierać uzasadnienia, wystarczy że kandydat czuje się pokrzywdzony decyzją.
  • W przypadku wniosku kandydata o umorzenie postępowania Centralna Komisja może zgodnie z art 105 KPA umorzyć postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony, oraz gdy nie jest to sprzeczne z interesem społecznym.
  • Wznowienie postępowania może nastąpić, o ile
    1. ujawniono okoliczności wskazujące na to, że ... tytuł profesora został nadany na podstawie dorobku powstałego z naruszeniem prawa, w tym praw autorskich, lub dobrych obyczajów w nauce,
    2. zaistniały okoliczności o których mowa w art. 145 Kodeksu Postępowania Administracyjnego
      1. dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;
      2. decyzja wydana została w wyniku przestępstwa;
      3. decyzja wydana została przez pracownika lub organ administracji publicznej, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 24, 25 i 27;
      4. strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu;
      5. wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję;
      6. decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu;
      7. zagadnienie wstępne zostało rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydaniu decyzji (art. 100 § 2);
      8. decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone lub zmienione.
      Szczególnie istotne są tu przesłanki z punktów 1, 3, 5.

CZYNNOŚCI

  1. Zgoda na postępowania w przypadku kandydata bez stopnia dr hab.
    Centralna Komisja musi ocenić, czy przypadek kandydata jest przypadkiem wyjątkowym a kandydat w innych okolicznościach formalnych z dużym prawdopodobieństwem mógłby uzyskać stopień dr hab.
  2. Powołanie recenzentów i powiadomienie jednostki
    Centralna Komisja powołuje 5 recenzentów. Osoby te mogą, ale nie muszą znajdować się na liście przedstawionej przez jednostkę prowadzącą postępowanie.
    Centralna Komisja wydaje się nie być ograniczona w wyborze recenzentów warunkami obowiązującymi dla jednostki prowadzącej postępowanie. Tym samym może wybierać recenzentów będących członkami rady tej jednostki oraz osoby pracujące w tej samej instytucji co kandydat, oczywiście przy zachowaniu zasad rękojmi bezstronności.
    Warunki, jakie muszą spełniać recenzenci to:
    • międzynarodowa renoma
    • tytuł profesora w dziedzinie wniosku lub pokrewnej albo: osoba która
      1. posiada stopień doktora
      2. zatrudniona przez co najmniej pięć lat w zagranicznej szkole wyższej lub instytucji naukowej na stanowisku profesora
      3. która przez okres co najmniej pięciu lat kierowała samodzielnie zespołem badawczym,
      4. była promotorem co najmniej dwóch osób, które uzyskały stopień doktora
      5. oraz posiada znaczny dorobek naukowy
  3. Przyjęcie uchwały jednostki o poparciu wniosku kandydata
    W przypadku braków dokumentacji, Centralna Komisja zwraca się o uzupełnienie dokumentacji.
  4. Podjęcie uchwały o o przedstawieniu albo o odmowie przedstawienia kandydata do tytułu profesora
    Obowiązuje termin 6 miesięcy od dnia otrzymania uchwały.
  5. CK przedstawia wniosek o nadanie tytułu profesora do Prezydenta RP.
    Obowiązuje termin 1 miesiąca od podjęcia uchwały
  6. Ponowne rozpatrzenie sprawy (opcjonalne)
    W przypadku uchwały o odmowie przedstawienia kandydata do tytułu zarówno rada jednostki jak i kandydat mają prawo złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 3 miesięcy. CK ma 6 miesięcy na rozpatrzenie wniosku.
  7. Postanowienie o wznowieniu postępowania (opcjonalne)
    W przypadku zaistnienia przesłanek do wznowienia postępowania o nadanie tytułu profesora organem wydającym postanowienie o wznowieniu postępowania jest Centralna Komisja. Przesłanki do wznowienia to:
    • przesłanki wymienione w Kodeksie Postępowania Administracyjnego
    • „ujawnione okoliczności wskazujące na to, że ... tytuł profesora został nadany na podstawie dorobku powstałego z naruszeniem prawa, w tym praw autorskich, lub dobrych obyczajów w nauce.”

Strona główna dokumentu